Oczywiście dla większości z nas te informacje będą absolutnie oczywiste, ale dla gości z zagranicy już niekoniecznie. Ze względu na okres w jakim świętujemy, Wielkanoc jest naturalnie kojarzona z wiosną. Ta pora roku doskonale pasuje do święta, jako że obserwujemy odradzającą się przyrodę – drzewa wypuszczają liście, a na zieleńcach pojawi się coraz więcej kwiatów.
Okres przygotowania do Wielkanocy rozpoczyna się Wielkim Postem - 40 dni przed Niedzielą Palmową, która bezpośrednio poprzedza Niedzielę Wielkanocną. W tym czasie, zgodnie z tradycją, nie są urządzane huczne zabawy, nie organizuje się ślubów kościelnych, a i nasza dieta staje się nieco uboższa niż zazwyczaj. Dla niektórych jest to również czas postanowień i wyrzeczeń. U końcu postu - w Niedzielę Palmową, upamiętniamy wjazd Jezusa do Jerozolimy, a wierni zabierają na msze gałązki i palemki. Są to najbardziej kolorowe msze w całym roku!
Później rozpoczyna się Wielki Tydzień. Najważniejszym jego dniem jest Wielki Piątek, kiedy obowiązuje ścisły post na pamiątkę męczeńskiej śmierci Jezusa Chrystusa. W Wielką Sobotę, rozpoczyna się okres radosnego oczekiwania na Zmartwychwstanie Pańskie. Tego dnia Polacy wyciągają z szaf koszyki i napełniają je smakołykami, które następnie zostaną poświęcone w kościele. Zgodnie z tradycją muszą się w nim znaleźć: jajko/a (symbol narodzin i nowego życia), kiełbasa, kawałek chleba oraz szczypta soli. Można też dodać jakiś słodki smakołyk, jak kawałek babki drożdżowej lub mazurka – ciast nieodłącznie związanych z tymi świętami. Jajko/a często maluje się farbkami lub w inny sposób dekoruje – zwykle to zadanie najmłodszych domowników, którzy mają przy tym sporo radości i zabawy. Pokarmy zostaną podane na śniadanie, kolejnego dnia.
Warto wspomnieć, że Wielkiej Nocy towarzyszą pewne tradycyjne dania kuchni Polskiej. Nie sposób nie wymienić pysznego żurku, babki czy mazurków. Dla wielu główną przyprawą do posiłków staje się chrzan lub jego wariację z burakami, czyli ćwikłę. Pierwszego dnia świąt, wierni udają się na uroczystą mszę do kościołów, a następnie spotykają się w gronie rodziny lub przyjaciół, aby celebrować święta przy suto zastawionych stołach.
Świąteczny Poniedziałek wprowadza kolejną, nie tak dobrze znaną poza granicami tradycję, sięgającą XIV wieku: Śmigus-Dyngus. To jedyny dzień w roku kiedy można oblać kogoś wodą i ujdzie nam to, być może nawet dosłownie, na sucho! Tego dnia każdy musi obowiązkowo zmoczyć innych (ale nie należy z tym przesadzać…). W niektórych miejscach Polski zwyczaj przyjmuje jeszcze bardziej tradycyjną, choć nieco bolesną formę – śmigania po plecach lub nogach brzozowymi witkami. Kawalerowie ganiają z wodą lub gałązkami za pannami, a oblanie lub śmignięcie oznacza szczęście i szybkie zamążpójście. Ci, którzy nie zostaną oblani lub wychłostani będą mieli, według starych wierzeń, pecha. Niektóre panny uznawały takie pominięcie za afront, a dokładniej za brak zainteresowania ze strony kawalerów.
Lany poniedziałek kończy obchody Świąt Wielkiej Nocy. Jak to się w Polsce mawia: „święta, święta i po świętach”.
Na zakończenie, warto dodać, że w tym czasie bardzo wiele hoteli i pensjonatów przygotowuje specjalne, świąteczno-wiosenne promocje. Dlatego warto posurfować po stronach obiektów w interesujących nas lokalizacjach, gdyż można trafić na naprawdę dobrą ofertę.
Wesołych Świąt!
