Jacek Namieśnik, (ur 1949), Profesor nauk chemicznych (od 1996). Zatrudniony na Politechnice Gdańskiej od 1972, Prodziekan Wydziału Chemicznego 1990-1996, Dziekan Wydziału Chemicznego (1996-2002 i 2005-2012), profesor zwyczajny Politechniki Gdańskiej (od 1997). Kierownik Katedry Chemii Analitycznej (od 1995-). Przewodniczący Komitetu Chemii Analitycznej PAN (2007-), Członek Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów Naukowych (od 2007-).
Autor ponad 580 artykułów, które ukazały się w czasopismach z listy filadelfijskiej i ponad 580 referatów oraz komunikatów zamieszczonych w materiałach konferencyjnych, 13 patentów oraz 6 opracowań książkowych w tym 2 wydanych w USA. Prace autorstwa lub współautorstwa prof. J. Namieśnika były dotychczas cytowane 4 601 razy w pracach innych autorów a wartość liczbowa indeksu Hirscha wynosi h=35. Sumaryczna wartość liczbowa czasopism, w których ukazały się te prace wynosi ∑ IF = 1405,152. Promotor lub współpromotor w 52 oraz promotor lub współpromotor w kolejnych 11 otwartych przewodach doktorskich.
Laureat licznych nagród, w tym: Profesor honoris causa Uniwersytetu w Bukareszcie, Rumunia (2000), Nagrody Naukowej Miasta Gdańska imienia Jana Heweliusza (2002), medalu Kemuli (2007 r.) za wybitne osiągnięcia w zakresie chemii analitycznej i medalu J. Śniadeckiego (2012) przyznawanych przez Polskie Towarzystwo Chemiczne, Nagrody Prezesa Rady Ministrów (za wybitne osiągnięcia w zakresie inżynierii środowiska - 2006), laureat subsydium profesorskiego Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej z zakresu nauk technicznych (2010-2012)- program MISTRZ, laureat Nagrody Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (2011) ze osiągnięcia w pracach badawczych na rzecz ochrony środowiska. Laureat Nagrody Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego za wybitne osiągnięcia w kształceniu kadr naukowych (2012).
Zainteresowania naukowe: chemia analityczna i chemia środowiska a w szczególności:
- nowe rozwiązania aparaturowe i metodyczne w zakresie przygotowania próbek do analizy ze szczególnym uwzględnieniem aspektów zielonej chemii analitycznej,
- badania procesu przemian i metabolizmu szerokiego spektrum ksenobiotyków (los środowiskowy),
- wytwarzanie nowych typów materiałów odniesienia w poszczególnych elementach środowiska nieożywionego i w tkankach i narządach organizmów żywych (los środowiskowy).
